شادانه

مثل هر روز، بلافاصله بعد از برگشتن از کار و صرف ناهار ، استکان چایی رو بر می دارم و باهم می ریم توی اتاقش، اول اون چایی رو که از هر انرژی زایی بیشتر دوستش دارم رو می خورم که خدای نکرده خمار و خواب آلود نشم

از چند ماه قبل یه سری مقوای رنگی گرفته بودم برای اهدافی پراکنده و نه چندان معین، رفتم آوردمشون و بساط قیچی و چسب و مداد و ... رو ریختیم تو اتاق، من کار خودم رو می کردم و اون هم آزاد هر کاری خودش می خواست .

شروع کردم روی مقوا ها مربع و دایره و مثلت کشیدن بدون خط کش و با هر وسیله ای که دور و برم افتاده بود، اون هم گاهی من رو نگاه می کرد و سوال می پرسید یا توی بازی خودش غرق بود و با چیزهای که ریخته بود هر لحظه برای خودش سرگرمی ای درست می کرد و من نگاهش می کردم و گاهی هم صحبت بازیهاش می شدم و بیش از یک ساعتی خوش گذشت

 دلبندمان پرید توی کمد که مثل همیشه لباسها رو زیر و رو کنه و بعد هم بریزه بیرون، گفتم آقا شما فروشنده لباسی ؟

 - بله

در حالیکه چند تا سکه رو توی دستم گرفته بودم ، آقا لطفا به من یه لباس آبی بدین . چنده قیمتش؟

- بفرما این لباس آبی

- ممنونم این هم پولش

- آقا لطفاً یه شلوار به من بدین

- بفرما این شلوار

- ممنونم این هم پولش

با کلی خواهش راضیش کردم و بردمش برای دستشویی و عوض کردن لباس و خربزه ای آوردم برای عصرونه و یه بازی هم چاشنیش کردیم

آریا جون ، مامانی بیا برای این حیوونهات یه خونه درست کن می خوایم بهشون غذا بدیم

- باشه

حیوونها رو تو صف گذاشتم که آریاجون اونها رو یکی یکی وارد خونشون کنه

قربون اون غذا دادنت بشم

خربزه رو هم این جوری با شادی نوش جان کرد

و بعد هم یه قلعه خوشکل

نگاهی به تراس اتاقش و نگاهی به موبایلم انداختم و تازه متوجه شدم که اوووه دو ساعت و نیم گذشته و ما نفهمیدیم! چه خوش گذشته بود بهمون

گفتم از این فرصت مونده تا غروب آفتاب استفاده کنم :

آریا جون بیا بریم تراس ، سایه اومده ، هوا خوبه ، اون کامیونت رو هم بیار

و من هم صندلیش رو آوردم و البته نمی دونستم اونجا چه بازی ای می خوایم کنیم

گفتم : می خوای حیوونات رو بیارم حمومشون بدی ؟

- بلــــه مامان

و با دقت و خوشحالی حموم داد و صد البته هم که خودش هم مستفیذ شد، سرش رو می گرفت زیر آب و از خوشحالی جیغ می زد

بعد از آب بازی اومدیم تو و رفتم سراغ جورچین ها

همیشه وقتی همه قطعه های جورچین آهن رباییش رو بهش می دادم بیشتر گیج و منگ می شد و آخرش هم بدون اینکه تلاش خاصی کنه برای ساختن چهره ای ، پخششون می کرد و می رفت

این بار فقط یه بینی ، یه جفت چشم ، یه دهن ، یه سبیل و یه ریش و یه مو بهش دادم و ازش خواستم یه عمو ریشو درست کنه تا من برم یه چایی بخورم و بیام ببینمش

شروع کرد صدا زدنم، مامان ! مامان

رفتم و دیدم این رو درست کرده ، ای جانم ، چقدر خوشکله ، و بعد با صدا و حالت خنده داری که تو ذوقش نخوره و بهش بر نخوره گفتم این چرا بینیش تو پیشونیشه ؟ ها ها ها

و بعد با کمی راهنمایی اینجوری اصلاحش کرد

ساعت چنده الان ؟

9 شب! باورم نمیشه چه زود گذشت

سپردمش به بابایی که تمام این چند ساعت گوشه اتاق پسرش در خواب ناز بود! و دائی که تازه اومده بود و رفتم توی آشپزخونه برای سرو چای و میوه و شام و تهیه ناهار فردا