عرض ارادت آقای همسر(یادآوری)

با سلام خدمت همسر اهل قلم نه اهل وبلاگ خودم.
اول اینکه سال خوب و خوش و پر کلامی را برای خودت و تمام دوستای وبلاگیت آرزو میکنم، و دوم اینکه تعجب نکنین از اینکه تا حالا هیچ نظری به ثبت نرسوندم چون من از اون مخاطب های خسیس هستم که فقط یک مطلبی را می خونن ولی نظر نمیدن.
البته خانم همسر نیز واقف هستید که محیط کار اینجانب مجال و شرایط این گونه فعالیت ها را ندارد.
خب الان هم که ساعت 12:30 یکم فروردین از توی خونه در خدمتتون هستم.
اینها مقدمه ای بود که برای امسال حتما یک وقتی برای اظهار نظر در باره برخی پست ها بگذارم.
بعنوان اولین نکته لازم یادآوری کنم  سال دوم ازدواج یعنی همون سال اول زندگی مستقل که میشه سال قبل از یک سالگی  آریا پسر، همون سالی که اگه اشتباه نکنم سال تحویل حدوداً 2 نیمه شب بود و شما با فرشته کوچولو به خواب ناز رفته بودین من از فرصت استفاده کردم و علیرغم حس و میل شما سفره هفت سین بسیار زیبایی براتون دیزاین نه ببخشید چیدمان کردم و لحظه تحویل سال هم شما را به زور از خواب بیدار کردم و عکسی هم بعنوان سند در این خصوص به ثبت رساندم.
خداوند را شاکرم که این محبت را هم مانند دیگر محبت های اندکم ;) فراموش کردی.
و البته امسال را هم دیگر نمی گویم تا شما موضوعی برای درج داشته باشید.
مطلبتان مضاعف و فکرتان گشاده باد.

آقای همسر